یکی از اهداف محوری مدرسه علمیه امام صادق علیهالسلام، پرورش استادان توانمند و متخصص در حوزه علوم دینی و تربیت طلاب است. تجربه نشان داده است که فرآیند تدریس نه تنها موجب انتقال دانش میشود، بلکه عمق فهم علمی طلاب، انگیزه و علاقه آنان به تحصیل، و اعتماد به نفسشان را بهطور چشمگیری افزایش میدهد.
طلاب جدیدالورود با مشاهده پیشرفت و توانمندی طلابی که ظرف دو تا سه سال به مقام استادی دست یافتهاند، امید و انگیزه بیشتری برای درس خواندن پیدا میکنند و چشمانداز موفقیت علمی خود را واقعبینانهتر میبینند. این مدل تربیتی، محیطی پویا و انگیزشی ایجاد میکند که در آن طلاب با مشاهده نمونههای موفق، خود را به چالش میکشند و تلاش علمی آنان افزایش مییابد.
سازوکار اجرایی تربیت استاد به شرح زیر است:
۱. تعیین استعداد و توانمندی طلاب: طلاب درسخوان و مستعد، پس از گذراندن یک سال از تحصیل در مدرسه، شناسایی میشوند تا در فرآیند تدریس مشارکت کنند.
۲. استادیاری: از سال دوم تحصیل، طلاب توانمند میتوانند به عنوان استادیار، به طلاب سال اول تدریس کنند. این تدریس شامل دروسی است که نیاز به آموزش تحلیلی و کارگاهی دارند، مانند صرف و نحو، تجزیه و ترکیب، و سایر مباحث کاربردی.
۳. ارتقاء به مقام استادی: پس از دو تا سه سال، طلابی که توانایی علمی، تسلط بر محتوا و مهارت بیان خود را به نمایش گذاشتهاند، میتوانند رسماً به عنوان استاد مدرسه منصوب شوند و مسئولیت تدریس رسمی و هدایت علمی طلاب را بر عهده گیرند.
این مدل تربیتی علاوه بر افزایش کیفیت علمی طلاب، فرآیند انتقال دانش و تجربیات استادان به نسل بعدی طلاب را تضمین میکند و مدرسه را به محیطی فعال، پویا و انگیزشی تبدیل مینماید. همچنین، این روش سبب ایجاد اعتماد به نفس، مهارتهای بیان و تدریس و ارتقای مسئولیتپذیری طلاب میشود و زمینه را برای پرورش استادان متخصص و متعهد در طولانیمدت فراهم میآورد.